maandag 23 juni 2014

Moestuinmaandag 23 juni

Gisterenavond maakte ik weer een rondje door de tuin. Het onkruid onder de frambozenstruiken haalde ik gelijk weg. De kat heeft nu weer een lekker plekje om in de schaduw te liggen.


Er was weer een bokashibak vol en dit keer leegde ik hem op het vrijgekomen plekje bij de rabarberplant. De rabarber oogstte ik begin vorige week en maakte er nog een rabarbertaart van, gaf wat weg en de rest ging in de vriezer. De plant laat ik nu verder met rust, zodat hij weer genoeg op krachten kan komen voor volgend jaar. Achter de rabarberplant is nog een courgetteplant opgekomen, nu heeft deze weer zon en ruimte! Hoop dat met de bokashi erbij als extra voeding het nog een plantje gaat worden wat ook vruchten geeft!



De andere drie courgetteplanten doen het iets beter. Maar ze hebben denk ik wat meer warmte en zon nodig. Ik hoop dat ze deze week dat krijgen en dat we dan eindelijk weer eens een courgette uit eigen tuin kunnen eten. Ik ben ongeduldig.....


De sugersnaps en peultjes doen het goed, het is tijd om te oogsten



Uit de vierkantemeterbak oogstte ik snijbiet en palmkool. De andere palmkool laat ik nog even doorgroeien. Ik las dat als je deze tot eind van de zomer laat doorgroeien je een hele mooie grote plant krijgt waarvan je tot in de winter kan oogsten. Het schijnt zelfs lekkerder te zijn als er vorst overheen geweest is. Ik had nog niet eerder palmkool gegeten, maar ik verwerkte het samen met de snijbiet in een lasagne, erg lekker. Een ideale groente dus om ook in de winter opbrengst te hebben uit eigen tuin. Ik ga nog maar wat zaadjes in de grond stoppen en hopen dat het nog wat wordt.


Onze druivenstruiken klimmen sierlijk in het klimrek dat we vorig jaar maakten toen we de planten kochten. Onder de planten zijn nog blauwe bessen verscholen, ik vraag me af of deze nu wel de ruimte en zon krijgen die ze nodig hebben, misschien moet ik ze gaan verplaatsen? 



In de voortuin staat nog een pot met een komkommerplant erin, die gaat nu eindelijk een beetje groeien. Het net dat ik heb gespannen over de aardbeien tegen de vogels werkt maar matig. Ik moet hier volgend jaar toch iets beters op verzinnen, een andere stevigere constructie. Verder kan de voortuin wel een onkruid rondje van mij gebruiken.


Japanse wijnbes

bosbessen

Al eerder zag ik het voorbij komen op een paar blogs, het zelf kweken van je avocadoboompje. Nu eten wij hier bijna wekelijks avocado's, dus pitten genoeg. Nu maar eens twee pitten in een glaasje water gezet in de hoop dat er worteltjes aankomen. Om een echt boompje te krijgen moet je jaren geduld hebben. De basilicum in de vensterbank doet het eindelijk ook goed na verschillende mislukte zaaipogingen.


In het weekmenu wordt steeds vaker iets uit de tuin gebruikt, het boodschappenlijstje wordt korter en dat merk ik ook in de portemonnee. Dat is wel fijn, want de eerste maanden van het jaar is het budget aardig overschreden.

woensdag 18 juni 2014

Verliefd!

Voordat zoontje er was, gingen we eigenlijk altijd kamperen. Manlief en ik kennen elkaar via scouting, dus kamperen zit in ons bloed. Hoewel wij beiden vanuit huis nooit gingen kamperen.

Meestal reisden we rond met een klein tentje om alleen in te slapen. Maar we hebben ook 2x een rondreis gemaakt met een busje/camper. Het kleine tentje was makkelijk op te zetten, stond binnen 5 minuten en we redden ons er prima mee. Later schaften we nog een grotere tent aan, voor als we langer op 1 plek wilden staan, zoals bij het Sziget festival in Budapest, maar helaas begaven de stokken van deze tent het al na twee vakanties. Misschien had ik terug moeten gaan naar de winkel, zat er nog garantie op, of had ik de producent kunnen mailen, maar op dat moment was ik nog niet zo kritisch en geldbewust. De tent was ook wel 10 dagen blootgesteld aan felle zon en blijkbaar was dat teveel geworden. De tent was ook niet mega duur geweest maar wel van een goed merk. De twee jaar daarna gingen we met een busje/camper op vakantie en dachten we eigenlijk niet meer aan die tent.

Toen zoontje er was konden we het eerste jaar helaas niet op vakantie, daarna wilden we weer weg, maar verkozen naar een proefkampeerweerkend toch een huisje. Onze tent hadden we provisorisch gemaakt voor het dit weekend, maar bleek toch wel krap voor 3. Na vorig jaar in een huisje te hebben geslapen en dit jaar in een luxe tent die er al stond, willen we volgend jaar toch wel weer gaan kamperen. We begonnen dus een zoektocht naar een geschikte tent waar we nog jaren plezier van zullen hebben. En zo kunnen we ook eens vaker lekker een weekendje weg voor niet al te veel geld!

Criteria waren daarbij: makkelijk op te zetten, geschikt voor gezin, liefst katoen maar toch niet te zwaar. Bij haar las ik over een tipitent en ging me daar eens in verdiepen. Aan al onze punten voldeed deze tent wel. Maar de prijs was wel even slikken. Helemaal omdat we toch voor een groter model willen gaan en er gelijk een grondzeil bij wilden nemen.

Maar goed, eerst maar eens kijken. Toevallig was er een tentendemonstatie bij een natuurcamping hier in de buurt. En eigenlijk waren we allebei gelijk verkocht. Er stond al een tent opgezet, toen we vroegen of we ook een groter model konden zien werd die in een paar minuten door een man alleen heel relaxed opgezet. En nee het was niet zoals in een tellsell reclame dat het een amazing product lijkt, maar thuis totaal niet werkt. We stonden er met onze neus bovenop en zelfs manlief die een hekel heeft aan tenten opzetten, was onder de indruk. Ik had van te voren niks over de prijs gezegd, want we gingen toch alleen kijken. Maar manlief was oprecht geïnteresseerd, stelde volop vragen en werd toen toch ook wel nieuwsgierig naar de prijs. Het hielp vast dat er verderop een gezin een familietunneltent aan het opzetten was en daar al ruim een half uur mee bezig was.

Met een folder, prijslijst en een verliefd gevoel keerden we weer huiswaarts. We mogen een weekendje proef gaan kamperen. Daar gaan we zeker gebruik van maken!

Manlief was wel erg geschrokken van de prijs....nou ja, hij had het gewoon verkeerd gelezen: hij had 20.000 euro gelezen i.p.v. 2000 euro..hihi...en dan kwam het grondzeil er nog bij! Daarna vond hij de prijs héél erg meevallen. We hebben de laatste tijd wat extra inkomsten gehad: als we dat bij elkaar leggen, zouden we de tent precies kunnen betalen en hoeven we niet aan ons spaargeld te komen. Zo kregen we nog een fijne 400 euro terug van de belasting, 1500 aan vakantiegeld en we kregen nog een brief van een uit het oog verloren spaarloonrekening die stopgezet wordt, waar toch nog een 600 euro op stond. Alles bij elkaar is dit precies voldoende voor de tent. Toeval of niet?

We gaan er even een paar nachtjes goed over dromen slapen, echt haast hebben we er niet mee. Even een weekend prikken voor het proefkamperen. En daarna kunnen we in de zomermisschien nog een paar keer een weekendje weg en in het najaar misschien nog een weekje. Het scoutinggevoel kwam bij ons beiden weer helemaal terug, net als de geweldige ervaringen in Nieuw-Zeeland en Canada! En als ik bij Valhalla dan die plaatjes van Noorwegen zie, dan denk ik dat we onze volgende bestemming wel weten :-) Maar dan hebben we nog wel een ander praktisch probleem: de auto, want bij kamperen gaat er wel weer meer zooi mee en onze nieuwe peugot 308 (lease auto van het werk) is toch minder ruim dan onze oude polo. Genoeg stof dus om weer over na te denken....



dinsdag 17 juni 2014

Snelle besparing

Vorige week kreeg ik er al een mailtje over; de woonpakketverzekering die we hebben wordt uitgebreid en daarbij wordt de premie gelijk met € 3,52 per maand verhoogd! Een fors bedrag vind ik, want dat is toch gelijk weer € 42,24 per jaar!

De uitbreiding betreft de standaarddekking voor sieraden van € 1.000,-- naar € 6.000,--. Héél fijn voor ons, want we hebben geen sieraden, en die twee titaniumtrouwringen van ons hebben alleen emotionele waarde. Daarnaast gaat de standaarddekking van audio- en computerappratuur omhoog van € 5.000,-- naar € 12.000,--. Nou denk ik dat we al niet eens aan het bedrag van € 5000,-- waren gekomen, dus deze verhoging is voor ons ook onzinnig. We hebben niet veel meer dan 2 tweedehandslaptops, twee tv's met kont, een dvd-speler die ik 10 jaar geleden gratis bij mijn mobiele telefoon kreeg, een klein audiosetje van 5 euro op de rommelmarkt en boven zwerft nog ergens een stereotoren uit het jaar nul. Vervelend als het gestolen wordt, maar erg waardevol is het allemaal niet.

Daarnaast staat onder het kopje "Uitbreiding" dat de verzekering niet langer het verlies van spullen dekt, bij schade door stoten en vallen een eigen risico van € 250,-- en bij diefstal buitenshuis een eigen risico van € 100,-- wordt toegevoegd. Geen idee hoe ze dit een uitbreiding kunnen noemen?! De 14 jaar dat ik deze verzekeringen heb, heb ik er nog nooit gebruik van hoeven maken gelukkig. Maar ja, ze zijn wel handig voor als.....

Ik ben dus maar weer gaan shoppen. En kwam uiteindelijk bij een andere verzekeraar uit, die me een goed pakket kan bieden voor aansprakelijkheid, inboedel en woonhuis. In plaats van meer betalen, gaan we nu € 4,59 per maand minder betalen. Hé een besparing van ruim € 55,-- per jaar t.o.v. de oude premie. 

Kijk dat is nu leuk, dus eigenlijk moet ik mijn oude verzekeraar wel dankbaar zijn! Die 55 euro is gelijk aan een bibliotheekabonnement voor een héél jaar. Maar ja, die had ik al :-) Of ik kan nu hiervoor lid worden van de "Stichting natuuurkampeerterreinen" waar we al even over dachten, met het oog op dat we de komende jaren vaker een weekendje willen kamperen. Afgelopen zaterdag toevallig hier geweest. Niet om te kamperen, maar wat een mooie plek om met je tentje te staan. Nu nog een tent, maar daarover in een ander blogje meer.

Ik denk dat er zeker veel klanten zijn die de brief over de premieverhoging vluchtig hebben doorgelezen en verder geen actie hebben ondernomen. Het kostte me even een half uurtje werk om een nieuwe verzekering af te sluiten en de oude stop te zetten. Maar het levert me zo een besparing op van bijna 100 euro (nieuwe premie oude verzekeraar t.o.v. premie nieuwe verzekeraar). Dan is het toch eigenlijk een kleine moeite!

maandag 16 juni 2014

Moestuinmaandag 16 juni 2014

Gisterenavond ging ik nog even de tuin in om wat kiekjes te maken. Ik haalde gelijk een klein beetje onkruid weg, gaf wat plantjes extra vocht en vulde nog een paar vakken met zaad van sperzieboontjes, pluksla en ijssla.

De aardbeien, frambozen en zwarte bessen werden weer geplukt. De frambozen en aardbeien heb ik al opgesmikkeld bij het ontbijt, de zwarte bessen spaar ik even op in de vriezer om er straks jam van te maken. Om zo te eten vind ik zwarte bessen niet zo lekker.



De courgetteplanten doen het matig, maar worden ook steeds aangevallen door zoontje met zijn graafmachine, waarna ze weer een paar dagen moeten herstellen. Toch heb ik al een aantal bloemen gezien, maar helaas nog geen vruchten. We wachten geduldig af. Een laat gezaaide cougette onder de rabarberplant en één in de vierkantemeterbak gaan het misschien nog goed doen en hebben we een late oogst? Het idee van de plant in de vierkantemeterbak is om die omhoog te laten groeien, dit zijn zaden die hier speciaal geschikt voor zijn. De andere planten krijgen daardoor in de bak ook iets meer beschutting en staan ze in de heetste maanden niet in de felle zon.


Van de rabarber ga ik deze week nog wat stengels afhalen, 
de laatsten weer voor dit jaar. 


Ik zie genoeg hommeltjes in de tuin, maar bijna geen bijtjes :-(
We zijn er weer 3 kamertjes in het bijenhotel bewoond

peultjes


Van alles wat

De snijbiet en palmkool staan deze week op het menu!

De eerste grote aardbei :-)

De druif

En weer een aantal zonnebloemen 
op de plek waar ze vorig jaar ook stonden.

Volop frambozen


Cranberies (in de voortuin)

Bosbessen (in de voortuin)

woensdag 11 juni 2014

Kleine jongens worden groot!

En dan is het half juni, ligt het aan mij of vliegt de tijd? Volgende week wordt zoontje alweer 2,5 jaar. Zijn eerste jaar vond ik zo lang duren (vooral omdat het allemaal niet zo lekker liep) en nu zijn we ineens weer 1,5 jaar verder! Het wordt ook echt een mannetje. Hij slaapt ineens niet meer met zijn tut in bed en ook de meeste plasjes en poepjes gaan nu op het potje, nog even en ik moet hem ook naar school brengen.....

"En wat ga ik dan doen?" is een vraag die ik mezelf regelmatig stel. Na de zomervakantie gaat hij waarschijnlijk 2 ochtenden per week naar de peuterspeelzaal en ben ik kinderloos. Ik denk dat ik het er wel even moeilijk mee zal hebben om hem weg te brengen. Ik vermoed dat zoontje er geen problemen mee zal hebben. Die loopt zo met elke vreemde mee of gewoon weg.... En hij vindt het heerlijk om te spelen met andere kindjes.

Het huishouden zou wel een boost kunnen gebruiken. Maar nu ik steeds meer opgeruimd ben, makkelijker spullen weg kan doen, de boel niet (te erg) laat versloffen, zal ik daar geen 2 ochtenden voor nodig hebben. Tijd voor mezelf heb ik eigenlijk ook wel genoeg. Hoewel ik andere moeders daar over hoor klagen, heb ik elke dag wel een paar uurtjes voor mezelf.

Weer gaan werken is een optie, maar ik zie mezelf niet teruggaan naar de branche waarin ik werkte. Te veel stress, lange dagen en weinig mogelijkheden om parttime te werken. Maar ik zou ook niet héél veel willen werken, want dan moet er toch weer een vorm van opvang geregeld worden, terwijl ik dat zelf het liefste doe. Financieel zou het ook niet persé hoeven. Niet dan manlief nu zoveel verdient, maar we leven gewoon best zuinig. En manlief vindt het zo ook wel best, hij vindt het heerlijk dat hij zich gewoon lekker op zijn werk kan richten en dat er thuis verder weinig van heb wordt verwacht.

En dan is er nog een kinderwens. De afgelopen 2,5 jaar hebben we die wens steeds voor ons uitgeschoven. Soms dacht ik er even aan, en dan vooral op de momenten waarop het bij anderen zo makkelijk lijkt te gaan. Zwanger worden is waarschijnlijk ook niet het probleem, maar het zal sowieso geen onbezorgde zwangerschap zijn. De angst dat ik weer vroeg in het ziekenhuis komt te liggen, weer een keizersnede zal moeten ondergaan, we weer een ziek kindje krijgen of weer geen normale kraamperiode hebben is er nog steeds. We komen sowieso onder strenge controle in het ziekenhuis te staan, ik zal medicijnen moeten gaan slikken en dan vraag ik me weleens af is het het allemaal waard? We hebben nu één "gezond" kindje. Willen we weer een periode van spanningen en medisch gedoe ingaan, terwijl we nu net zo'n beetje alle ziekenhuis controles op een laag pitje staan? En er is ook een kans dat het allemaal wel goed gaat dit keer, zoals ik nu zie bij de vrouw die tegenover mij lag in het ziekenhuis.

De nachtmerries over zwanger zijn en weer in het ziekenhuis liggen, een kind dat bij je wordt weggenomen of bij de begrafenis zijn van je eigen kind zijn inmiddels voorbij. Maar het liefst zou ik gewoon die hele zwangerschap en het ziekenhuis gedoe overslaan. Ik heb het min of meer al geaccepteerd dat ik nooit dingen zal ervaren die voor andere moeders zo normaal zijn. Zoals gewoon een dikke buik bijvoorbeeld en rondwaggelen, hoewel het heus geen pretje zou zijn wil ik dat ook weleens ervaren.

Met een vriendin die moeilijk kinderen kan krijgen, maar toch ook één zoontje heeft, heb ik het er weleens over. Hoe het is om natuurlijk bevallen, weeën te ervaren en je kind eruit te persen, bij haar is al uitgesloten dat ze ooit normaal bevalt. Het is fijn om iemand in de omgeving te hebben waarmee je je gevoel kan delen, hoewel onze problemen op hele andere vlakken liggen. We hebben het er regelmatig over dat we zo gelukkig zijn met ons ene kindje en dat het misschien ook wel goed is zo. Maar toch ergens blijft de wens aanwezig.

Ik ben achteraf in ieder geval blij met mijn keuze om mijn werk op te zeggen. Ik heb echt van zoontje kunnen genieten (hoewel er zeker ook mindere periodes waren) en de tijd en rust genomen voor ons herstel. Wat de toekomst ons brengt zullen we zien......

maandag 2 juni 2014

MoestuinMaandag 2 juni

Oh wat is het toch heerlijk om bijna dagelijks iets uit eigen tuin te eten. Ik moet echt even denken wat we de afgelopen week allemaal geoogst hebben, vaak was het maar een klein beetje, maar net een leuke aanvulling voor bij het avondeten.

We hebben geoogst (soms slechts enkele blaadjes):
- snijbiet
- spinazie
- sla
- koriander
- rucola (er kwam nog wat spontaan op in de borders)
- zevenblad (onkruid, maar je kan er veel lekkers mee maken)
- (bos)aardbeitjes
- framboosjes

En nee, we hebben geen moestuin! Hier even wat plaatjes van hoe onze achtertuin er dan wel uitziet:


Dit jaar heb ik minder in de borders gezaaid en het onkruid een beetje zijn gang laten gaan. Met zoontje heeft het weinig om hier te zaaien. Als hij door de planten loopt (met loopauto) en je vraagt "Wat ben je aan het doen", dan antwoordt hij: "maaimachine". Blijkbaar vind hij het leuk om maaimachine te spelen. Ik zeg wel steeds dat het niet mag, maar als ik dan even binnen ben, zie ik uit het raam hem toch weer tussen de planten struinen. Ik laat de natuur dit jaar dus maar even zijn gang gaan. En dan zie je ook ineens hele mooie dingen gebeuren. De blauwe borage (komkommerkruid) komt in grote getallen op, op de plek waar het vorig jaar stond.
Blauwe borage, nog even wachten en dan 
komen er mooie blauwe bloemetjes


Zevenblad als bodembedekker bij de framboos

Een oerwoud van onkruid en hé nog een aardappelplant


Gisteren ben ik eens aan de slag gegaan met een receptje voor zevenbladpesto. Het resultaat was erg lekker, wel een beetje een scherpe nasmaak vonden wij. Nu las ik dat je met zevenblad zo'n beetje alles kan doen als met spinazie. Nu ben ik dol op spinazie, maar in de tuin staat er niet zoveel. Ik ben benieuwd hoe een quiche met zevenblad zal smaken, want dat groeit volop en is bestand tegen zoontje, dus waarom moeilijk doen met zaaien?

Gisteren heb ik de volle bokashi geleegd in de tuin. Er lag nu een een stukje braak door de werkzaamheden van zoontje. Een perfecte plek om de bokashi te legen. Ik heb een diepe geul gegraven, de bokashi geleegd en weer dichtgemaakt. Toen zoontje buiten kwam merkte hij de verandering gelijk op. "Wow zand", en ging weer aan de slag.... Gelukkig zit het gft-afval diep genoeg en zorgt het weer voor voeding voor de hop, courgette en bosaardbeitjes die er dichtbij staan.
Werk in uitvoering!

De eerste aardbeitjes uit de voortuin werden vanmorgen geoogst, want wat een genot toen ik vanmorgen uit het raam keek. In één dag opeens volop rode aardbeitjes te zien. 

Oké dit lijkt misschien wat rommelig...

Maar van dichterbij is er wel wat te zien...

Kijk maar, een schaaltje vol voor bij het ontbijt

Elke dag zo'n bakje vol zou super zijn, met een paar framboosjes maakt het dat mijn ontbijtje met fruit en yoghurt af. En scheelt veel (bespoten) aardbeitjes kopen. Want kijk ook al een paar framboosjes:



En als je dan foto's maakt in je tuintje, zie je ineens mooie dingen:
Wat een lieve paarse bloemetjes zijn daar ineens bij de regenton

En kijk eens een lieveheersbeestje die net zo geniet van de bessenstruik als wij.

MoestuinMaandag is een initiatief van Hollandse Klei